Ukraina a mniejszości narodowe: od jedności w obliczu wojny do powrotu napięć

Po rosyjskiej inwazji w 2022 roku Ukraina złagodziła politykę wobec mniejszości narodowych, jednak po ustabilizowaniu się sytuacji na froncie dawne napięcia powracają. Wcześniej mniejszości traktowano podobnie jak w ZSRR, a rusyfikacja prowadzona przez Kreml od 2014 r. spotkała się ze zmianą kursu Kijowa, np. poprzez wprowadzenie tablic z tradycyjnymi nazwami tatarskimi. Zmiany miały pokazać, że Ukraina działa lepiej niż Rosja, ale sytuacja mniejszości nadal nie jest idealna. Reforma oświaty z 2017 r. i ustawa językowa z 2019 r. ograniczyły możliwość nauki w językach mniejszości. Przepisy faworyzują języki UE, co pomaga Węgrom, ale dyskryminuje Rusinów, których język nie jest uznawany. Mimo deklarowanej ochrony praw mniejszości, w praktyce są one spychane na margines. Organy Rady Europy krytykują brak równowagi między promocją języka ukraińskiego a ochroną języków mniejszości. Wolność symboli mniejszości jest ograniczana przez działania policji i Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. Ukraina, broniąc swojej tożsamości, neguje tożsamość niektórych mniejszości, co podważa jej wizerunek jako kraju broniącego wartości europejskich.