Tragiczna historia klasztoru w Wiśniowcu: podstęp UPA i masakra Polaków

Artykuł opisuje tragiczne wydarzenia, które rozegrały się w Wiśniowcu na Wołyniu podczas II wojny światowej. Miejscowość, w której przed wojną mieszkali Polacy, Żydzi i Ukraińcy, stała się schronieniem dla Polaków uciekających przed mordami UPA. Klasztor Karmelitów Bosych, otoczony murami, stał się twierdzą, w której chroniło się około 800 uchodźców. Kilkukrotne ataki ukraińskich nacjonalistów były odpierane. Jednak w lutym 1944 roku, po wycofaniu się Niemców i Węgrów, UPA podstępem, podając się za sowieckich partyzantów lub polskich uciekinierów, wdarła się do klasztoru i dokonała masakry. Zamordowano około 300 Polaków, w tym zakonników. Ciała wrzucono do piwnic, a klasztor podpalono. Zbrodnia w Wiśniowcu jest przykładem okrucieństwa i tragizmu konfliktu polsko-ukraińskiego na Wołyniu. Po wojnie śladów po kościele nie było, a w zachowanym skrzydle klasztoru urządzono internat.