Aleksander Łabutkin: Historia pierwszego seryjnego mordercy w ZSRR

🌍Zagranica

Artykuł opisuje historię Aleksandra Łabutkina, pierwszego seryjnego mordercy w ZSRR, który działał w Leningradzie w latach 30. XX wieku. Łabutkin, robotnik fabryki broni, stracił rękę w wypadku, a następnie zaczął mordować ludzi z użyciem nielegalnie zdobytej broni. Zabił co najmniej 12 osób, motywowany prawdopodobnie przyjemnością zabijania, a nie rabunkiem, choć kradł przedmioty ofiar. Początkowo milicja bagatelizowała sprawę, skupiając się na tropach rabunkowych, jednak seria morderstw w okolicach prochowni doprowadziła do zintensyfikowania śledztwa. Zatrzymano go po tym, jak niedoszła ofiara zgłosiła na milicji, że morderca nie ma ręki. Na ławie oskarżonych zasiedli również jego żona, matka, ślusarz, który wykonał broń, i sąsiad. Łabutkin został skazany na karę śmierci.

  • Łabutkin urodził się w 1910 r. w rodzinie robotniczej i pracował w fabryce broni.
  • W 1930 r. stracił rękę w wypadku.
  • Zaprzyjaźnił się ze ślusarzem, który skonstruował dla niego rewolwer.
  • W 1933 r. popełnił pierwsze morderstwo, zabijając grzybiarzy.
  • Mordował z użyciem amunicji własnej produkcji.
  • Zabijał w różnych okolicach Leningradu.
  • W 1935 r. zabił robotnika, a jego wspólniczką była kobieta.
  • Niedoszła ofiara Łabutkina zgłosiła sprawę na milicję.
  • Łabutkin został skazany na rozstrzelanie, a jego wspólnicy na kary więzienia.
  • Został mu zarzucone tylko zbrodnie popełnione w okolicy prochowni.

Źródła (1)

Brak dostępnego audio