Zaginiony dokument, który mógł zmienić historię: polski ślad w carskiej Rosji

W 1635 roku do Warszawy przybyło poselstwo moskiewskie, aby odzyskać akt elekcji królewicza Władysława na cara Rosji z 1610 roku, dokument symbolizujący upokorzenie Rosji w okresie Wielkiej Smuty. Polacy zobowiązali się do zwrotu dokumentu na mocy pokoju polanowskiego (1634), który kończył wojnę polsko-rosyjską i potwierdzał polskie nabytki terytorialne. Akt elekcji, podpisany przez bojarów i hetmana Żółkiewskiego, formalnie oddawał tron carski Władysławowi. Zygmunt III Waza, król Polski, ostatecznie pokrzyżował te plany, dążąc do objęcia tronu carskiego osobiście, co doprowadziło do powstania w Moskwie i wyparcia Polaków z Kremla w 1612 roku. Gdy kniaź Lwow przybył do Warszawy po dokument, polscy senatorowie oświadczyli, że zaginął. Władysław IV, chcąc udobruchać Rosję, zrzekł się tytułu carskiego. Dokumentu nigdy nie odzyskano, a jego zaginięcie pozostaje tajemnicą. Pokój polanowski zapewnił Rzeczpospolitej 20 lat pokoju na wschodniej granicy.