Model rwandyjski jako rozwiązanie kryzysu migracyjnego w UE

🗣️Polityka | 🌍Zagranica

Artykuł analizuje kryzys azylowy w Europie i przedstawia model z udziałem krajów trzecich (tzw. model rwandyjski) jako potencjalne rozwiązanie problemu nielegalnej migracji. Autor argumentuje, że obecne metody, takie jak pushbacki, są nielegalne, a reforma systemu prawnego jest długotrwała. Model rwandyjski, polegający na przeniesieniu kontroli azylowej do bezpiecznego państwa trzeciego, jest trudny, ale obiecujący. Przykłady udanych wdrożeń to australijskie "rozwiązanie pacyficzne" i umowa UE z Turcją z 2016 roku. Kluczowe jest, aby kraj trzeci przestrzegał Konwencji Genewskiej dotyczącej statusu uchodźców i aby równolegle przyjmowano uchodźców w drodze przesiedlenia, co zapewni sprawiedliwe i humanitarne rozwiązanie. Usunięcie elementu powiązania, który wymaga, aby osoby ubiegające się o azyl miały związki z krajem trzecim, jest kluczowe dla efektywności modelu.

  • Kryzys azylowy w UE charakteryzuje się możliwością wjazdu osób ubiegających się o azyl i trudnością w ich deportacji
  • Wiele państw stosuje nielegalne pushbacki na granicach
  • Alternatywą jest mniej rygorystyczna interpretacja zakazu wydalania
  • Model rwandyjski polega na przeniesieniu kontroli azylowej do kraju trzeciego
  • Sądy zablokowały brytyjski model ze względu na brak gwarancji przestrzegania Konwencji Genewskiej przez Rwandę
  • Australijskie "rozwiązanie pacyficzne" i umowa UE-Turcja pokazują skuteczność modelu kraju trzeciego
  • Kluczowe jest usunięcie elementu powiązania, aby model był efektywny
  • Kraj trzeci musi przestrzegać zakazu wydalania zawartego w Konwencji Genewskiej
  • Równoległe przyjmowanie uchodźców w drodze przesiedlenia jest warunkiem humanitarnego rozwiązania
  • Model z udziałem kraju trzeciego ma na celu zniechęcenie do nielegalnej migracji

Źródła (1)

Brak dostępnego audio