Koniec mitu "najlepszej przyjaciółki"? Krytyczne spojrzenie na kobiece przyjaźnie

Artykuł analizuje zjawisko idealizowania kobiecych przyjaźni, zwłaszcza relacji z "najlepszą przyjaciółką", wskazując na jego potencjalne negatywne aspekty. Autorka argumentuje, że mit "najlepszej przyjaciółki" jest nierealistyczną fantazją o fuzji, która wywodzi się z czasów, gdy kobieca solidarność była strategią przetrwania. Obecnie, w dyskursie feministycznym, przyjaźnie między kobietami są idealizowane jako głębokie i wspierające, w przeciwieństwie do powierzchownych męskich relacji. Autorka kwestionuje to, zauważając, że intensywność emocjonalna w kobiecych przyjaźniach może wynikać z wzajemnej kompensacji braków emocjonalnych, a nie z prawdziwej intymności. Często relacja ta kończy się, gdy jedna ze stron znajduje partnera lub zmienia się jej sytuacja życiowa. Autorka wzywa do krytycznego spojrzenia na kobiece przyjaźnie, odrzucenia symbiotycznych oczekiwań i uznania prawa do granic i niezależności w relacjach przyjacielskich, proponując traktowanie przyjaźni jako sieci relacji, a nie substytutu partnerstwa.