Hydralazyna: Stary lek na nadciśnienie z potencjałem w leczeniu glejaków

Badania wykazały, że hydralazyna, lek stosowany od lat 50. XX wieku w leczeniu nadciśnienia i stanu przedrzucawkowego, oddziałuje na enzym ADO, co tłumaczy jej wpływ na naczynia krwionośne. Naukowcy z University of Pennsylvania odkryli, że hydralazyna, blokując ADO, zaburza zdolność komórek glejaka do reagowania na niedotlenienie, co prowadzi do zatrzymania ich podziałów i starzenia się. Odkrycie to sugeruje potencjalne zastosowanie hydralazyny w onkologii, choć badania są na wczesnym etapie i wymagają dalszych testów na modelach zwierzęcych oraz oceny farmakokinetyki. Autorzy podkreślają, że hydralazyna nie jest lekiem na glejaka, ale poznanie jej mechanizmu działania może prowadzić do opracowania nowych, bardziej selektywnych inhibitorów ADO, dedykowanych leczeniu nowotworów mózgu.

  • Hydralazyna stosowana jest od lat 50. XX wieku jako lek rozszerzający naczynia krwionośne
  • Badania wykazały, że hydralazyna oddziałuje na enzym ADO
  • Blokada ADO zaburza zdolność komórek glejaka do reagowania na niedotlenienie
  • Komórki glejaka przestają się dzielić i zaczynają się starzeć pod wpływem hydralazyny
  • Hydralazyna może potencjalnie znaleźć zastosowanie w onkologii
  • Konieczne są dalsze badania na modelach zwierzęcych i ocena farmakokinetyki
  • Hydralazyna nie jest obecnie lekiem na glejaka
  • Odkrycie mechanizmu działania hydralazyny może prowadzić do opracowania nowych leków na glejaka

Źródła (1)

Brak dostępnego audio