Dr Adriano Lameira z Uniwersytetu w Warwick przedstawił analizę pochodzenia pocałunków, sugerując, że wywodzą się one z prospołecznych zachowań naczelnych, takich jak iskanie. Obecność pocałunku w różnych kulturach wskazuje na jego biologiczne podstawy, prawdopodobnie jako pozostałość po rytuale pielęgnacyjnym, gdzie zasysano skórę towarzysza w celu usunięcia pasożytów. Funkcja higieniczna zanikła wraz z utratą owłosienia u ludzi, ale gest przetrwał jako symbol budowania więzi. W starożytnym Rzymie rozróżniano trzy rodzaje pocałunków: osculum (w policzek), basium (w usta między rodziną) i savium (erotyczny pocałunek w usta). Zwyczaje dotyczące pocałunków różnią się w zależności od regionu i kultury, np. dwa pocałunki w policzek są powszechne w niektórych kręgach. Usta, jako wrażliwa część ciała, przyczyniły się do utrzymania pocałunku w ewolucji dzięki przyjemnym odczuciom. Pocałunek jest uproszczoną formą dawnego rytuału pielęgnacyjnego naczelnych, stanowiąc zwarty symbol zaufania i bliskości.
