Babie lato jako strategia przetrwania pająków

Babie lato, czyli wędrówki młodych pająków na delikatnych niciach, to strategia dyspersji umożliwiająca zasiedlanie nowych terenów. Pająki unoszą się na niciach, pokonując setki kilometrów, co pozwala im na rozprzestrzenianie się i kolonizację nowych siedlisk. Zjawisko to, nazywane balonowaniem, występuje od maja do października, ale jest najbardziej widoczne jesienią ze względu na specyficzne warunki pogodowe, takie jak rosa osiadająca na niciach. Dyspersja jest ważna dla pająków, szczególnie w kontekście pofragmentowanego krajobrazu, gdzie drogi i miasta utrudniają przemieszczanie się. Babie lato dotyczy tylko młodych osobników o niskiej wadze, a choć ryzykowna, strategia ta pozwala na znalezienie nowych terenów i uniknięcie konkurencji. Pająki unoszone przez wiatr, podobnie jak plankton w wodzie, tworzą aeroplankton, który stanowi pożywienie dla ptaków owadożernych.