Obława Augustowska: walka o pamięć, prawdę i upamiętnienie ofiar

🥟Polska | 🗣️Polityka

Artykuł opisuje starania o upamiętnienie ofiar Obławy Augustowskiej, zbrodni dokonanej przez Sowietów w lipcu 1945 roku. W okresie PRL temat ten był tabu, a rodziny ofiar doświadczały represji. Mimo to, podejmowano próby poszukiwań i wyjaśnienia zbrodni, początkowo przez lokalną administrację i osoby prywatne, takie jak listonosz Michał Olechnowicz. Po śmierci Stalina pojawiły się nadzieje na wyjaśnienie losów zaginionych, jednak bezskutecznie. Przełom nastąpił w 1987 roku, kiedy odkryto grób żołnierzy Wehrmachtu, co wywołało poruszenie i zmobilizowało społeczność lokalną. Powstał Obywatelski Komitet Poszukiwań Mieszkańców Suwalszczyzny, który mimo represji prowadził intensywne działania dokumentacyjne. Po 1989 roku kontynuowano walkę o pamięć, angażując kombatantów, stowarzyszenia i Instytut Pamięci Narodowej. W 2011 roku opublikowano tzw. raport Abakumowa, który potwierdził rozkaz likwidacji zatrzymanych "bandytów". W 2025 roku, w 80. rocznicę Obławy Augustowskiej, otwarto Dom Pamięci Obławy Augustowskiej, będący symbolem uhonorowania ofiar i rezultatem wieloletnich starań o prawdę.

  • Rodziny ofiar Obławy Augustowskiej w PRL doświadczały represji i szykan.
  • Pierwsze próby upamiętnienia ofiar podejmowane były przez nadleśnictwa i samorząd gminy Giby już w 1945 roku.
  • Listonosz Michał Olechnowicz sporządził listę 500 zaginionych.
  • W 1987 roku odkryto grób żołnierzy Wehrmachtu, co zmobilizowało społeczność lokalną do walki o pamięć.
  • Powstał Obywatelski Komitet Poszukiwań Mieszkańców Suwalszczyzny, który dokumentował zbrodnię mimo represji.
  • W 1992 roku w Gibach odsłonięto pierwszy pomnik upamiętniający ofiary Obławy.
  • W 2011 roku opublikowano raport Abakumowa potwierdzający rozkaz likwidacji zatrzymanych.
  • W 2025 roku otwarto Dom Pamięci Obławy Augustowskiej w 80. rocznicę zbrodni.

Źródła (1)

Brak dostępnego audio